Պատմվածքը մի երեխայի մասին է, ով ցրտի պատճառով շտապ գնացել էր դպրոց, սակայն հասել էր ժամանակից շուտ։ Սակայն պահակը չբարեհաճեց բացել դուռը, ասելով, թե շուտ է, դեռ փակ է դպրոցը։ Երեխան երգում ու թռչկոտում էր տաքանալու համար, իսկ պահակը չբացեց այդպես էլ։ Իմ կարծիքով անխիղճ պահակը սխալ վարվեց, քանի որ ոչ մի իմաստ չկար տղային ներս չթողնելու մեջ, անգամ այդպիսի պայմաններում։ Նա ուղղակի մտածում էր օրենքների մասին մոռանալով բարոյական ու խղճի օրենքները։
Կարդում ենք Վանո Սիրադեղյան
Արամ Մինասսյան 