Մխիթարյան միաբանության զինանշանը շատ բանի մասին է պատմում: Այն վահանի նման է, որի կենտրոնում կա խաչ: Խաչի ծայրերին կան տառեր` Ո. Կ. Վ. Ա.:
Տառերը Որդեգիր Կուսին Վարդապետ Ապաշխարութեան նախադասության բառերի սկզբնատառերն են:
Խաչի չորս անկյուններում կան չորս առարկաներ, որոնք խորհրդանշում են վանականի հոգևոր ճամփորդությունը և բնորոշ են առաքյալի կյանքին` կրակ, զանգ, վարդապետի գավազան և բաց գիրք:
Իրական Մխիթարյան միաբանը իր սրտում միշտ վառ է պահում աստվածային սիրո կրակը և, երբ պահանջվում է հնազանդվել, իրականացնում է իր առաքելությունը՝ քարոզելով Հիսուսի ավետարանը:
Աղբյուր՝ Մխիթարյան միաբանության կայք
1701 թ. սեպտեմբերի 8-ին, Կ. Պոլիսում՝ վանահայր Մխիթար Սեբաստացու կողմից հիմնադրվեց Մխիթարյան միաբանությունը: 1901թ. ի պատիվ Մխիթարյան միաբանություն 200 ամյակի թողարկվեց հուշամեդալ:
Հեղինակ` Ստեֆանո Ջոնսոն, Միլան, տրամագիծը 61մմ: Հուշամեդալը պատրաստվել է բրոնզից:
Միաբանութեան Գործունէութիւնը(Թարգմանություն Մխիթարյան միաբանության կայքից)
Մխիթարեանները մեծ նուիրուածութիւն են ցուցաբերել հայ ազգի մշակութային գանձերի պահպանման եւ ծանօթացման գործում: Լեզուի պահպանումը – սա եղել է արդէն Միաբանութեան հիմնադրի առաջնակարգ աշխատանքը – համարւում է կարեւորագոյնը, քանզի ամբողջ աշխարհով սփռուած հայերը ձուլուելու մշտական վտանգի առջեւ են կանգնած իրենց հիւրընկալող երկրներում: Այդ վտանգի առաջն առնելու համար անհրաժեշտ է երիտասարդ սերունդի կրթութիւնը ըստ քրիստոնէական հոգու եւ հայ աւանդութեան: Սոյն նպատակով Մխիթարեանները շատ դպրոցներ են ունեցել եւ այսօր էլ ունեն Ստամբուլում, Բէյրութում, Հալէպում, Լոս Անջելէսում, Արժենթինում եւ Փարիզում:
Բայց Մխիթարեան Միաբանութեան գրական մեծագոյն պարծանքը նրա բանասիրական վաստակն է: Դա ընդգրկում է հայագիտութեան բոլոր մարզերը` լեզու, պատմութիւն, աշխարհագրութիւն, հնագիտութիւն, եկեղեցական պատմութիւն, մատենագրութիւն, ձեռագրական ուսումնասիրութիւն, ճարտարապետութիւն, գիտութիւն եւ արուեստ:
Մանաւանդ «Հադէս Ամսօրեայ» թերթի հրատարակութեամբ (1887թ.) Վիեննայում սկսուեց հայագիտական մի ուժեղ շարժում: Այդ թերթը դարձաւ հայագիտութեան կենտրոն, որի շուրջ հաւաքուեցին ե՛ւ հայ, ե՛ւ օտար բազմաթիւ հայագէտներ: