Ты не горда, страна моя.
Ты с мудростью печаль сплетаешь.
Заветы давние тая,
Ты огненной тоской пылаешь.
И разве не за скорбь твою
Тебе любовь моя и радость?
Как ты, и я покорно пью
И горечь всю твою и сладость.
Люблю не славу светлых дней,
Не наши древние сказанья, —
Люблю я мир души твоей
И песен тихие рыданья.
Люблю я бедный твой наряд,
Тоской молитвенною болен,
Огни неяркие из хат
И звоны с грустных колоколен.
Перевод Ф. Сологуба
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՆԵՐՔԻՆ ԴՐՈՒԹՅՈՒՆԸ 1918-1920 ԹԹ.
Հայոց նորանկախ պետությունը գտնվում էր չափազանց ծանր կացության մեջ: Նա զրկվել էր բերրի հողերից, շրջապատված էր ոխերիմ թշնամիներով, զուրկ էր արտաքին աշխարհի հետ կանոնավոր հաղորդակցության ճանապարհներից, իր ներսում ուներ մեծ թվով անօթևան և ապրուստի տարրական միջոցներից զուրկ փախստականներ: Պատերազմի հետևանքով կազմալուծվել էր տնտեսությունը, զգացվում էր բնակարանների, պարենամթերքի եւ դեղորայքի սուր պակաս, մոլեգնում էին համաճարակային հիվանդությունները:
Continue reading “Հայաստանի Հանրապետության ներքին կյանքը և միջազգային դրությունը”
Արամ Մինասսյան 